Święta - za co lubimy, za za co nie?

4/10/2020

Święta - za co lubimy, za za co nie?

Epidemia wciąż trwa i nie wiadomo kiedy się skończy. Pomimo to życie toczy się nadal i tak jak co roku mamy Święta Wielkanocne. Inne niż zawsze i takie które na pewno na długo zostaną w naszej pamięci.

Różne podejścia do świąt

Przeżywanie świąt zależy od danej osoby i tego czy ktoś jest wierzący czy nie. Myślę, że ludzie dzielą się na trzy kategorie: tych faktycznie wierzących, wierzących teoretycznie i tych którzy wcale nie wierzą i tego nie ukrywają.

Moim zdaniem najgorsza jest ta druga grupa, bo oni najczęściej są największymi hipokrytami.

Jednak w kwestiach religijnych, każdy ma prawo do własnego zdania i wszystkich inaczej myślących należy szanować, dlatego staram się to robić.

Święta to również wiele stałych punktów, które stały się naszą prywatną tradycją.

Jednym z nich są spotkania rodzinne. W tym roku będzie inaczej, bo zgodnie z zaleceniami rządu mamy spędzić ten czas wyłącznie z domownikami, o ile oczywiście się zastosujemy ;)

W poprzednich latach większość z nas na pewno organizowała spotkania rodzinne w szerszym gronie. Jednak myślę, że dla sporej części osób to wcale nie były przyjemne momenty.

Wymuszone grzeczności, uśmiechy, siedzenie, jedzenie. Potem każdy prezentuje przebieg swojego życia, od ostatniego spotkania w Boże Narodzenie. Gorzej jeśli nic ciekawego się nie wydarzyło ale zawsze można coś podkoloryzować. Oczywiście o żadnych niepowodzeniach nie można mówić, bo przecież trzeba wypaść jak najlepiej. Potem jeszcze jeden kawałek serniczka, żeby ciocia się nie obraziła. I może na koniec małe przypomnienie kto w ostatnim czasie kupił najbardziej spektakularną rzecz: samochód, telewizor, czy może w tym roku wszystko przebije własne mieszkanie na kredyt.

Święta – dzień w którym przez kilka godzin wszyscy są dla siebie niesłychanie mili, a potem znowu się nienawidzą.

Tak więc te nasze świąteczne spotkania czasem mogą wyglądać jak scenariusz niezłej komedii, chociaż dla nas samych mało śmiesznej. Tylko w tym przypadku to my sami jesteśmy w niej aktorami, więc przebieg akcji można zmienić.

A może w tym roku ktoś z nas pomyśli z sentymentem o tego typu rodzinnych spotkaniach  i nawet trochę zatęskni za tą swoją nielubianą rodziną.

Ja osobiście nie lubię podczas świąt „rewii mody”. Nie oznacza to, że chodzę cały czas w dresie, chociaż teraz na kwarantannie to akurat tak ;) Ale jeśli w święta przebywa się na wsi, gdzie każdy każdego zna, to idąc do kościoła ze święconką można się poczuć jak na wybiegu mody. Wtedy odnosi się  wrażenie, że każdy idzie tam tylko po to, żeby zaprezentować swój nowy strój i pooceniać innych.

Więc jedyne co można zrobić to się uśmiechać i nie przejmować.

Oczywiście każdy ma swój punkt widzenia i dlatego też różnie przeżywamy święta, a niektórzy pewnie nie obchodzą ich wcale. Mam np. znajomych, którzy nie są wierzący ale obchodzą święta na swój sposób i m.in. organizują różne typowo niemieckie „zabawy” jak Zajączek Wielkanocny. A więc chowanie jajek i słodyczy w ogrodzie/domu, które potem odnajdują dzieci. Więc można i tak.

Jeśli chodzi o mnie, to wierze w Boga, więc Święta Wielkanocne odbieram w tym właśnie kontekście. Ale święta to również ważny czas dla rodziny, który może pomóc odnowić nasze relacje z najbliższymi – albo i zepsuć ;)

Jednak myślę, że są potrzebne takie dni, (a zwłaszcza w tym roku) bo właśnie teraz można się na chwile zatrzymać, odpocząć od tego pędu codzienności i zastanowić co jest dla nas ważne i ważniejsze.

Natomiast w tym roku być może wielu z nas doceni swoją domową rodzinę za to, że dzięki niej ma teraz z kim spędzić te święta, a pewnie duża część osób będzie w ten czas jeszcze bardziej samotna.

A czym dla Was są święta? I czego w tym roku będzie Wam najbardziej brakować?

I oczywiście życzę wszystkim zdrowych i radosnych świąt J